Od 1999 roku jedynym właścicielem budynku przy ulicy Sobieskiego 12 w Sanoku jest Agnieszka Jankowska herbu Junosza. Kaminica została kupiona w 1907 roku przez dr. med. Zygmunta Edelheit-Klaran, pra-dziadka Agnieszki Jankowskiej. Po jego śmierci w 1914 roku kamienica przeszła do rąk żony Eugeni Edelheit i córki Marji Edelheit, babci Agnieszki Jankowskiej. W roku 1927 została dokonana dobudowa piętra przez Marje Edelheit i jej męża, dr. Mecenasa Tadeusza Trendota, i matkę. Tadeusz i Marja Trendota remontowali potem kamienicę w 1968 roku. Agnieszka Janowska przejęła udziały od matki Aliny Trendota oraz siostry Anny Marji w roku 1999 i planowała w latach 2002-2004 całkowitą przebudowę budynku dokonana w latach 2005-2008.
W pierwszej kolejności został wymieniony dach, którego kształt i pokrycie zmieniono i została dodana dalsza kondygnacja. To nieco zmieniło ogólny wygląd budynku, ponieważ dach ma nieco inny kształt. Nadal jest dwuspadowy, ale każda z części została jeszcze podniesiona do góry i w połowie załamana pod pewnym kątem, co sprawia wrażenie większej masywności.
Oprócz tego została dokonana wymiana wszystkich stropów drewnianych na żelbetonowe, wymiana całej stolarki okiennej i prawie wszystkich drzwi. Jedynie drzwi wejściowe od strony Sobieskiego 12 zostały odrestaurowane. Przy przekształceniu kamienicy została zmieniona klatka schodowa. Dolna część budynku, odpowiadająca piwnicom w budynku z roku 1888, została adaptowana pod użytek gastronomiczny. Tam, gdzie już kiedyś była kuchnia, architekt Wiesław Pawłowicz, nie znając układu z roku 1888, również zaplanował kuchnię. Dalsza ważna zmiana dotyczy parteru od strony ulicy Jana III Sobieskiego 12. Tam – tak jak było w dawnym domu – wybudowane zostało kolejne wejście, aby użytkownik tej kondygnacji był niezależny od użytkowników pierwszego oraz drugiego piętra. Wejście jest pod prawym balkonem, dokładnie w tym miejscu, gdzie było, gdy Edelheitowie kupili dom od Emilii Pijanowskiej. Jedyną różnicą jest kierunek schodków, które w XIX w. prowadziły od chodnika do góry, w stronę wejścia, a teraz wejście jest na równi z chodnikiem, który został znacznie podniesiony. W środku budynku został wykonany też przedsionek.
W czasie kapitalnego remontu, który trwał od maja 2005 do końca 2008, wymieniono wszystkie instalacje, przyłączono budynek do miejskiej sieci wodno-kanalizacyjnej i założono kotłownię. Wykonano też nową elewację, która zmieniła wygląd kamienicy, szczególnie od strony dawnego ogrodu.
Firmy wykonujące prace remontowe: TOMA, Mansard, Inwest-Bud, Elbo, Elektromontaż Rzeszów, LOWO, Enosta.
Brali udział w remoncie Teresa Lisowska i Jerzy Lewicki, Zbigniew Dańczyszyn (balustrady i balkony), Wojciech Wilk (drzwi zewnętrzne i poręcz na klatce schodowej), Marek Szychowski (witraż). Architektem przebudowy jest Wiesław Pawłowicz, a nadzór budowlany sprawował Janusz Fuksa. Instalacje wodno-kanalizacyjne projektował Maciej Gil.
Wszystkim firmom i ich pracownikom oraz każdemo wykonującemu prace przy tym historycznym budynku należą się wyrazy podziękowania za profesjonalną pracę.
Z założenia budynek przeznaczony jest do wynajęcia dla jednej czy kilku firm, które mogłyby znaleźć w tym dogodnym miejscu swoją siedzibę. Blisko stąd bowiem do siedzib urzędów i do instytucji kulturalnych czy społecznych. Aktualnie w budnyku miesci się pizzeria-pub „Alcatraz” – na kondygnacji, gdzie kiedyś były sutereny z mieszkaniem i atelier fotograficznym. Na pierwszym piętrze, gdzie kiedyś były mieszkania, miesci się kancelarja radcąw prawnych. Na drugim piętrze jest biuro Junosza Nieruchomości oraz firma Media Art.
Tekst na bazie książki Stanisława Dobrowolskiego pod tytułem „Kamienica” (w toku publikacji)
 |
 |
 |